Ο άσος της Σκόντα Ξάνθης, Δημήτρης Σουάνης, έχει «κολλήσει» την «Κεφαλονίτικη
τρέλα» από τη θητεία του στον Α.Ο.Κ.Ι., όντας ο μεγαλύτερος παίκτης που πέρασε
τα τελευταία χρόνια από το νησί και έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από τη σεζόν
2004-2005, όπου ξεδίπλωσε το ταλέντο του στον τάπητα του Δ.Α.Κ.
Το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ έχει... άρωμα από Κεφαλονιά, καθώς στο ρόστερ της Σκόντα Ξάνθης βρίσκεται ο Δημήτρης Σουάνης! Ένα παιδί που μπορεί να μην γεννήθηκε στο όμορφο νησί μας, ωστόσο έζησε για μια χρονιά στο Αργοστόλι, όταν και πήρε μεταγραφή στον Α.Ο.Κ.Ι.
Ο νεαρός επιθετικός που κατάγεται από την Γαλάτιστα Χαλκιδικής, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην τοπική ομάδα Αμνισό. Έπαιξε στο τοπικό πρωτάθλημα της Χαλκιδικής για τρία χρόνια και εν συνεχεία κατέβηκε στον Πανιώνιο, καθώς οι «κυανέρυθροι» τον εντόπισαν σε ένα Βαλκανικό πρωτάθλημα Παίδων, όπου έγινε το καλοκαίρι του 2002 στη Βέροια. Κατόπιν, «μετακόμισε» στην Κασσάνδρα, ενώ το 2004 πήρε μεταγραφή για τον Α.Ο.Κ.Ι. Η σεζόν 2005-06 τον βρήκε στον Πανθρακικό, με τον οποίο πρωταγωνίστησε. Aπό το καλοκαίρι του 2008 αγωνίζεται στη Σκόντα Ξάνθης.
Η χαρά του Δημήτρη Σουάνη ήταν μεγάλη, όταν άκουσε φωνή από τη δεύτερη πατρίδα του στο τηλέφωνο και δέχτηκε με χαρά να μιλήσει στο περιοδικό Kefalonitis για το χρόνο που πέρασε στην Κεφαλονιά και την τεράστια αξία που είχε εκείνη η σεζόν για την καριέρα του!
Ξετυλίγοντας πίσω το κουβάρι του χρόνου, φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2004, όπου ο ταλαντούχος φορ μας εξηγεί:
«Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα εκείνο το καλοκαίρι, καθώς με άφησαν ελεύθερο την τελευταία στιγμή και δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου. Ήθελα να πάω σε μια ομάδα που θα είχε κάποιο δικό μου άνθρωπο και αυτός ήταν ο Γιώργος Παπαμάλης, όπου ήταν προπονητής στον Α.Ο.Κ.Ι. Ο Γιώργος ήταν φίλος με το δικηγόρο μου, Γιάννη Χατζηϊωάννου και κάπως έτσι πήγα στην ομάδα. Ήμουν σε κακή ψυχολογική κατάσταση, καθώς προερχόμουν από δύο χρονιές αγωνιστικής απραξίας και ήθελα να παίξω».
Μετάνιωσες ποτέ για την συγκεκριμένη επιλογή σου και το ρίσκο που πήρες να έρθεις σε μια ομάδα της Κεφαλονιάς;
«Καταρχήν δεν το θεώρησα ποτέ πισωγύρισμα για μένα. Είχα σκεφτεί καλά τη συγκεκριμένη μεταγραφή και είχα πει στον εαυτό μου ότι δεν θα με πείραζε να έκανα μια καλή σεζόν σε μια ομάδα Δ΄ Εθνικής και να ξαναβρώ τη χαμένη φόρμα μου. Εδώ, πρέπει να πω ότι με τα παιδιά στο Α.Ο.Κ.Ι. είχαμε φτιάξει μια πολύ καλή παρέα και πέρασα αξέχαστα στο νησί!».
Τι θυμάσαι από εκείνη τη χρονιά;
«Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εκείνη την χρονιά τερματίσαμε στην 5η θέση και, μέχρι 8 αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος, ήμασταν στην πρώτη τριάδα! Ο Μεσσηνιακός δεν είχε καταφέρει να μας κερδίσει, ενώ στο τέλος πέσαμε στη βαθμολογία, καθώς παίξανε και πολλά νεαρά παιδιά, για να πάρουν εμπειρίες. Παράλληλα, είχαμε πολλούς τραυματισμούς και τιμωρίες και σε ένα ρόστερ 15-16 παικτών επηρεάζουν όλα αυτά. Ήταν και η πρώτη χρονιά που χρησιμοποιούνταν αναγκαστικά οι δύο μικροί στην εντεκάδα και υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα.
Η ομάδα του Α.Ο.Κ.Ι., εκείνη τη σεζόν, ήταν η καλύτερη ομάδα που παρουσίασε η Κεφαλονιά τα τελευταία χρόνια! Ποιο ήταν το μυστικό;
«Καταρχήν, είχαμε πολύ καλό υλικό, με παίκτες όπως: ο Γιώργος Πραστέλας (που κρατάμε ακόμα επαφή), ο Τσαρτσίδης από τη Βέροια, ο Πόλυς Παναγιωτίδης, ο φοιτητής Πεσκελίδης από το Ληξούρι, ο Γιάννης Ιωάννου από την Έδεσσα, ο Τόλης Παϊζάνος, ο Κοσμίδης, ο Καλής, ο Ζερβός, ο Αντωνάτος, ο Αλέκος Πολλάτος και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Παράλληλα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο το κλίμα που είχαμε μεταξύ μας. Βγαίναμε όλοι μαζί, πηγαίναμε βόλτες, τρώγαμε στα χωριά, πολύ καλό κλίμα! Φυσικά υπήρχε και μια διοίκηση που μας στήριξε σε όλα και έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έρθουμε τόσοι παίκτες εκτός Κεφαλονιάς. Ήταν ο πρόεδρος, ο κ.Πολλάτος, ο γιατρός Μιχαηλίδης, ο κ.Καππάτος, ο κ.Τζουγανάτος και άλλοι. Το «προπονητικό τιμ» ήξερε να κάνει καλά τη δουλειά του και έκανε πολύ καλά το «πάντρεμα» ντόπιων και ξένων παικτών».
Εσένα τι σου έμεινε χαραγμένο από εκείνη τη χρονιά;
«Για μένα η Κεφαλονιά είναι μεγάλο κεφάλαιο ποδοσφαιρικά και ψυχολογικά! Για να καταλάβεις, ήμουν ένα παιδί 17 χρονών, που είχα δει τον κόσμο «ανάποδα», αφού ήμουν δύο χρόνια εκτός. Στο νησί πέρασα πολύ καλά και κατάφερα να πάρω τα πάνω μου. Είχα σημειώσει 11 γκολ, ενώ εκτός από το πρωτάθλημα, θυμάμαι ότι είχαμε πάει καλά και στο κύπελλο Ερασιτεχνών!».
Τι πιστεύεις ότι φταίει, που η Κεφαλονιά δεν έχει καταφέρει να δείξει ποδοσφαιρική πρόοδο και να βγάλει μια ομάδα στη Γ΄ Εθνική, όπως για παράδειγμα η Ζακυνθος;
«Ίσως στην Κεφαλονιά να μην έχουν δώσει μεγάλη σημασία. Είδα τον κόσμο να ενδιαφέρεται μεν για το ποδόσφαιρο, αλλά όχι ενεργά… Πιστεύω ότι αν φτιαχτεί μια καλή ομάδα, που κάνει καλές πορείες στη Δ΄ Εθνική κατηγορία, ή ανέβει στην Γ΄ Εθνική, τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά. Παράλληλα, καθοριστικό ρόλο παίζουν οι ακαδημίες, που αν βαδίσουν σε σωστές βάσεις, ίσως δούμε Κεφαλονίτες ποδοσφαιριστές τα επόμενα χρόνια στις μεγάλες κατηγορίες, καθώς υπάρχει το ταλέντο!».
Ποιά είναι η γνώμη σου για τους φιλάθλους του νησιού;
«Ο κόσμος αγαπούσε την ομάδα, ωστόσο ξέρω ότι ο Α.Ο.Κ.Ι δεν ήταν η ομάδα του νησιού. Δεν είχε δικούς του φιλάθλους. Στα πρώτα πέντε «ματς», θυμάμαι ότι μας στήριξαν δυναμικά. Στην πορεία όμως, ήρθαν κάποια στραβοπατήματα. Κάπου κουράστηκαν και ήταν πιο αναιμική η παρουσία τους. Βέβαια, αυτός ήταν ο λόγος που τα παράτησε η διοίκηση μετά, καθώς δεν είχε μεγάλη στήριξη. Εδώ, πρέπει να πω ότι το βιοτικό επίπεδο ήταν υψηλό στο νησί και δεν το βρίσκεις σε άλλα μέρη. Υπήρχαν επιχειρηματίες ωστόσο, οι οποίοι δε βοήθησαν…».
Επισκέφθηκες την υπόλοιπη Κεφαλονιά;
«Πλάκα κάνεις; Ολόκληρη! Τα γύρισα όλα… Φισκάρδο, Άσσο, Ληξούρι, Μακρύ και Πλατύ Γιαλό, κ.α. Δεν αισθάνθηκα καθόλου μελαγχολία στο μέρος και είμαι «σκασμένος», που δεν έχω καταφέρει ακόμα να πάω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είμαι εκεί! Το σχεδιάζω από τώρα!».
Δημήτρη σε ευχαριστούμε! Ευχόμαστε καλή συνέχεια στην καριέρα σου!
«Εγώ σας ευχαριστώ, για τις μνήμες που μοιραστήκαμε και είναι πάντα χαραγμένες στην καρδιά μου!».
Το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ έχει... άρωμα από Κεφαλονιά, καθώς στο ρόστερ της Σκόντα Ξάνθης βρίσκεται ο Δημήτρης Σουάνης! Ένα παιδί που μπορεί να μην γεννήθηκε στο όμορφο νησί μας, ωστόσο έζησε για μια χρονιά στο Αργοστόλι, όταν και πήρε μεταγραφή στον Α.Ο.Κ.Ι.
Ο νεαρός επιθετικός που κατάγεται από την Γαλάτιστα Χαλκιδικής, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην τοπική ομάδα Αμνισό. Έπαιξε στο τοπικό πρωτάθλημα της Χαλκιδικής για τρία χρόνια και εν συνεχεία κατέβηκε στον Πανιώνιο, καθώς οι «κυανέρυθροι» τον εντόπισαν σε ένα Βαλκανικό πρωτάθλημα Παίδων, όπου έγινε το καλοκαίρι του 2002 στη Βέροια. Κατόπιν, «μετακόμισε» στην Κασσάνδρα, ενώ το 2004 πήρε μεταγραφή για τον Α.Ο.Κ.Ι. Η σεζόν 2005-06 τον βρήκε στον Πανθρακικό, με τον οποίο πρωταγωνίστησε. Aπό το καλοκαίρι του 2008 αγωνίζεται στη Σκόντα Ξάνθης.
Η χαρά του Δημήτρη Σουάνη ήταν μεγάλη, όταν άκουσε φωνή από τη δεύτερη πατρίδα του στο τηλέφωνο και δέχτηκε με χαρά να μιλήσει στο περιοδικό Kefalonitis για το χρόνο που πέρασε στην Κεφαλονιά και την τεράστια αξία που είχε εκείνη η σεζόν για την καριέρα του!
Ξετυλίγοντας πίσω το κουβάρι του χρόνου, φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2004, όπου ο ταλαντούχος φορ μας εξηγεί:
«Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα εκείνο το καλοκαίρι, καθώς με άφησαν ελεύθερο την τελευταία στιγμή και δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου. Ήθελα να πάω σε μια ομάδα που θα είχε κάποιο δικό μου άνθρωπο και αυτός ήταν ο Γιώργος Παπαμάλης, όπου ήταν προπονητής στον Α.Ο.Κ.Ι. Ο Γιώργος ήταν φίλος με το δικηγόρο μου, Γιάννη Χατζηϊωάννου και κάπως έτσι πήγα στην ομάδα. Ήμουν σε κακή ψυχολογική κατάσταση, καθώς προερχόμουν από δύο χρονιές αγωνιστικής απραξίας και ήθελα να παίξω».
Μετάνιωσες ποτέ για την συγκεκριμένη επιλογή σου και το ρίσκο που πήρες να έρθεις σε μια ομάδα της Κεφαλονιάς;
«Καταρχήν δεν το θεώρησα ποτέ πισωγύρισμα για μένα. Είχα σκεφτεί καλά τη συγκεκριμένη μεταγραφή και είχα πει στον εαυτό μου ότι δεν θα με πείραζε να έκανα μια καλή σεζόν σε μια ομάδα Δ΄ Εθνικής και να ξαναβρώ τη χαμένη φόρμα μου. Εδώ, πρέπει να πω ότι με τα παιδιά στο Α.Ο.Κ.Ι. είχαμε φτιάξει μια πολύ καλή παρέα και πέρασα αξέχαστα στο νησί!».
Τι θυμάσαι από εκείνη τη χρονιά;
«Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εκείνη την χρονιά τερματίσαμε στην 5η θέση και, μέχρι 8 αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος, ήμασταν στην πρώτη τριάδα! Ο Μεσσηνιακός δεν είχε καταφέρει να μας κερδίσει, ενώ στο τέλος πέσαμε στη βαθμολογία, καθώς παίξανε και πολλά νεαρά παιδιά, για να πάρουν εμπειρίες. Παράλληλα, είχαμε πολλούς τραυματισμούς και τιμωρίες και σε ένα ρόστερ 15-16 παικτών επηρεάζουν όλα αυτά. Ήταν και η πρώτη χρονιά που χρησιμοποιούνταν αναγκαστικά οι δύο μικροί στην εντεκάδα και υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα.
Η ομάδα του Α.Ο.Κ.Ι., εκείνη τη σεζόν, ήταν η καλύτερη ομάδα που παρουσίασε η Κεφαλονιά τα τελευταία χρόνια! Ποιο ήταν το μυστικό;
«Καταρχήν, είχαμε πολύ καλό υλικό, με παίκτες όπως: ο Γιώργος Πραστέλας (που κρατάμε ακόμα επαφή), ο Τσαρτσίδης από τη Βέροια, ο Πόλυς Παναγιωτίδης, ο φοιτητής Πεσκελίδης από το Ληξούρι, ο Γιάννης Ιωάννου από την Έδεσσα, ο Τόλης Παϊζάνος, ο Κοσμίδης, ο Καλής, ο Ζερβός, ο Αντωνάτος, ο Αλέκος Πολλάτος και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Παράλληλα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο το κλίμα που είχαμε μεταξύ μας. Βγαίναμε όλοι μαζί, πηγαίναμε βόλτες, τρώγαμε στα χωριά, πολύ καλό κλίμα! Φυσικά υπήρχε και μια διοίκηση που μας στήριξε σε όλα και έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έρθουμε τόσοι παίκτες εκτός Κεφαλονιάς. Ήταν ο πρόεδρος, ο κ.Πολλάτος, ο γιατρός Μιχαηλίδης, ο κ.Καππάτος, ο κ.Τζουγανάτος και άλλοι. Το «προπονητικό τιμ» ήξερε να κάνει καλά τη δουλειά του και έκανε πολύ καλά το «πάντρεμα» ντόπιων και ξένων παικτών».
Εσένα τι σου έμεινε χαραγμένο από εκείνη τη χρονιά;
«Για μένα η Κεφαλονιά είναι μεγάλο κεφάλαιο ποδοσφαιρικά και ψυχολογικά! Για να καταλάβεις, ήμουν ένα παιδί 17 χρονών, που είχα δει τον κόσμο «ανάποδα», αφού ήμουν δύο χρόνια εκτός. Στο νησί πέρασα πολύ καλά και κατάφερα να πάρω τα πάνω μου. Είχα σημειώσει 11 γκολ, ενώ εκτός από το πρωτάθλημα, θυμάμαι ότι είχαμε πάει καλά και στο κύπελλο Ερασιτεχνών!».
Τι πιστεύεις ότι φταίει, που η Κεφαλονιά δεν έχει καταφέρει να δείξει ποδοσφαιρική πρόοδο και να βγάλει μια ομάδα στη Γ΄ Εθνική, όπως για παράδειγμα η Ζακυνθος;
«Ίσως στην Κεφαλονιά να μην έχουν δώσει μεγάλη σημασία. Είδα τον κόσμο να ενδιαφέρεται μεν για το ποδόσφαιρο, αλλά όχι ενεργά… Πιστεύω ότι αν φτιαχτεί μια καλή ομάδα, που κάνει καλές πορείες στη Δ΄ Εθνική κατηγορία, ή ανέβει στην Γ΄ Εθνική, τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά. Παράλληλα, καθοριστικό ρόλο παίζουν οι ακαδημίες, που αν βαδίσουν σε σωστές βάσεις, ίσως δούμε Κεφαλονίτες ποδοσφαιριστές τα επόμενα χρόνια στις μεγάλες κατηγορίες, καθώς υπάρχει το ταλέντο!».
Ποιά είναι η γνώμη σου για τους φιλάθλους του νησιού;
«Ο κόσμος αγαπούσε την ομάδα, ωστόσο ξέρω ότι ο Α.Ο.Κ.Ι δεν ήταν η ομάδα του νησιού. Δεν είχε δικούς του φιλάθλους. Στα πρώτα πέντε «ματς», θυμάμαι ότι μας στήριξαν δυναμικά. Στην πορεία όμως, ήρθαν κάποια στραβοπατήματα. Κάπου κουράστηκαν και ήταν πιο αναιμική η παρουσία τους. Βέβαια, αυτός ήταν ο λόγος που τα παράτησε η διοίκηση μετά, καθώς δεν είχε μεγάλη στήριξη. Εδώ, πρέπει να πω ότι το βιοτικό επίπεδο ήταν υψηλό στο νησί και δεν το βρίσκεις σε άλλα μέρη. Υπήρχαν επιχειρηματίες ωστόσο, οι οποίοι δε βοήθησαν…».
Επισκέφθηκες την υπόλοιπη Κεφαλονιά;
«Πλάκα κάνεις; Ολόκληρη! Τα γύρισα όλα… Φισκάρδο, Άσσο, Ληξούρι, Μακρύ και Πλατύ Γιαλό, κ.α. Δεν αισθάνθηκα καθόλου μελαγχολία στο μέρος και είμαι «σκασμένος», που δεν έχω καταφέρει ακόμα να πάω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είμαι εκεί! Το σχεδιάζω από τώρα!».
Δημήτρη σε ευχαριστούμε! Ευχόμαστε καλή συνέχεια στην καριέρα σου!
«Εγώ σας ευχαριστώ, για τις μνήμες που μοιραστήκαμε και είναι πάντα χαραγμένες στην καρδιά μου!».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου