Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ακόμα και σε αυτές τις ηλικίες δεν μετράει η συμμετοχή και η αγάπη για το άθλημα, αλλά ο σκοπός!
Αυτός που πάντα «αγιάζει» τα μέσα! Είναι δυνατόν να βλέπεις 16-17-18-19-20 χρονών παιδάκια να πέφτουν κάτω και να κάνουν καθυστερήσεις γιατί η ομάδα τους κερδίζει ή δεν χάνει από κάποια ανώτερη; Είναι δυνατόν να βλέπεις τους γονείς τους να πετάνε μπουκάλια και να βρίζουν χυδαία τα παιδιά της αντίπαλης ομάδας;
Κι όμως είναι δυνατόν! Αντί σε ένα πρωτάθλημα
, δοκιμαστικό και μεταβατικό, να προσπαθούν όλοι για περισσότερο θέαμα και τέχνη, προσπαθούν να ξεγελάσουν το διαιτητή και να κερδίσουν χρόνο σε κάποιο ενδεχόμενο πέσιμο! Για να μην πως για τους γονείς που βρίζουν λες και είναι αποβράσματα, χωρίς να σκέφτονται ότι θα μπορούσαν να είναι αυτοί στη θέση των γονιών του άλλου!
Μάλιστα, στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ ο Ρότσα γύρισε προς την κερκίδα και έκανε παρατηρήσεις να μην βρίσει ξανά κανείς, γιατί πρόκειται για παιδιά και πρέπει να υπάρχει σεβασμός.
Παίξτε την μπαλίτσα που ξέρετε, αφήστε τις διαμαρτυρίες, αφήστε το… θέατρο, αφήστε πίσω τη λανθασμένη νοοτροπία που σας έχουν μάθει ή έχετε δει μόνοι σας. Δείξτε το ταλέντο σας για να πάρετε προαγωγή όσο πιο σύντομα γίνεται, έτσι ώστε να υπάρχει και εξέλιξη στις ικανότητες σας και την καριέρας σας!
http://www.sportsecrets.gr/?p=2671
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου