-Είχαν 80-20 διαιτησία
-Είχαν την έδρα
-Είχαν το κίνητρο
-Είχαν αυτοπεποίθηση
-Δεν είναι όμως Ελληνες
-Δεν παίζουν καλά στο παραπάνω
-Δεν μπορούν να μαρκάρουν συγχρόνως και τους περιφερειακούς και τους φουνταριστούς
-Δεν έχουν καλούς τερματοφύλακες
-Δεν έχουν, δεν έχουν, δεν έχουν.....
Ουσιαστικά αυτοί είναι οι λόγοι που χθες αργά το βράδυ κατά τις 11.30, κάποιοι Ελληνες που ασχολούμαστε με το πόλο και που είναι το μεγάλο μας μεράκι, αποζημιωθήκαμε από μια εξαιρετική ακόμα εμφάνιση και μια μεγάλη νίκη που μας οδηγεί απευθείας στην οκτάδα του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, αφού οι αυριανοί μας αντίπαλοι Νοτιοαφρικανοί καλό είναι για αυτούς να μην κατέβουν για να χάσουν μόνο 5-0.
Η Ελλάδα είναι εδώ. Αλλοτε με τους άνδρες, άλλοτε με τις γυναίκες, άλλοτε (όπως φέτος) και με τους 2 μαζί.
Το πόλο είναι γεγονός ότι για μία ακόμα φορά δείχνει την δύναμή του. Οι διάφοροι δημοσιογραφίσκοι θα μας ανακαλύψουν για 1-2 εβδομάδες και μετά θα ασχοληθούν με τις επίσημες αγαπημένες τους.
Δεν πειράζει, εμείς είμαστε εδώ. Ξεκινήσαμε πριν από 30-40 χρόνια και μετά από την μικρή και ενδεχομένως φυσιολογική ανάκαμψή μας, συνεχίζουμε, επειδή αυτό το άθλημα μας ταιριάζει.
Η εθνική μας ομάδα των ανδρών, χθες παρέδωσε μαθήματα τακτικής, αυτοπεποίθησης και αυτογνωσίας.
Οι φουκαράδες οι Ισπανοί που σπρώχθηκαν από την διαιτησία πάρα πολύ (14 ποινές χρεωθήκαμε), δεν μπορούσαν με τίποτα να σπάσουν την άμυνά μας.
Το τελικό αποτέλεσμα, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να ήταν με διαφορά άνω των 4 γκολ. Αυτή είναι η διαφορά μας αυτή την στιγμή από τους Ισπανούς που ενδεχομένως, να μην προχωρήσουν άλλο, αφού η ομάδα που έχουν είναι πολύ μέτρια.
Η νίκη μας λοιπόν με 8-7 (1-1, 2-0, 3-2, 2-4) μας έφερε στην 1η θέση του ομίλου μας, και στο παιχνίδι επιβίωσης θα βρούμε την Νότιο Αφρική, και θα περιμένουμε σε 3 ημέρες τους Ούγγρους, στον μεγάλο προημιτελικό.
Το σύστημα στην άμυνα με την κλειστή ζώνη και τα πολύ καλά μπλοκ, λειτούργησε επειδή ο Τσαλκάνης που είναι ολοφάνερο ότι έχει μελετήσει πλέον πολύ καλά τους αντίπαλους σουτέρ, ήταν και πάλι εξαιρετικός. Ακόμα και στα γκολ που δέχτηκε, πήγε στην μπάλα και μάλιστα με τα 2 χέρια, και απλά το σουτ δεν πιανόταν.
Οι Ισπανοί δεν μπορούσαν να παίξουν απέναντι στην ζώνη. Με δεδομένη την μη ύπαρξη κόντρας σε αυτό το επίπεδο, το μόνο που τους έμενε ήταν τα σουτ απ΄έξω. Βέβαια ο Σιράνι χθες ήταν καλός στα 2 μέτρα, αλλά οι υπόλοιποι καλοί σουτέρ τους εξαφανίστηκαν, Περόνε? Απών, Μολίνα? Απών, Γκαρσία? Απών, Μινγκέλ? Απών (όταν ξύπνησε είχε πετάξει το πουλάκι), Εσπανιόλ? Απών.
Πάλι καλά λοιπόν για τους Ισπανούς, που είχαν σκοράρει και 3 φορές στα πρώτα 3 οκτάλεπτα.
Σε αυτή την περίοδο, η Ελληνική ομάδα ήταν γεμάτη αυτοπεποίθηση. Τα σουτ πήγαιναν στο Γ, και ειδικά στην αργή κίνηση, εντυπωσίαζαν με τον στόχο που είχαν.
Στο παραπάνω, και οι 2 ομάδες έπαιξαν πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο. Και τα 2 εξτρέμ μέσα στο ξεκίνημα της προσπάθειας, προκειμένου να αρχίσουν να ανοίγουν οι χώροι. Εμείς όμως βρίσκαμε τις τρύπες, σε αντίθεση με τους Ισπανούς που μπλόκαραν.
Η Ισπανία στην δική της άμυνα, ξεκίνησε με πρες και στο τέλος της επίθεσης με ζώνη από 2 και 3. Η εθνική μας ανέβαζε επάνω τον Μυλωνάκη (στο 2) μετά από κάθετο μπάσιμο του Βλαχόπουλου. Η μπάλα κατέληγε από τα χέρια του καλύτερου ενδεχομένως Παγκοσμίως, οργανωτή, Χρ. Αφρουδάκη, προς εκείνη την πλευρά, και από εκεί και πέρα όλα ήταν πιο εύκολα.
Αργησαν να το καταλάβουν οι Ισπανοί, και όταν άλλαξαν εκ νέου την άμυνά τους και άφησαν λίγο περισσότερο την αριστερή μας πλευρά τους αποτέλειωσαν οι Αφρουδάκης και Φουντούλης με 3 φωτοβολίδες.
Ετσι πάντως όπως έβλεπα το ματς, μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που αγωνιζόταν η εθνική μας, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι. Καμία διαμαρτυρία στους διαιτητές, με εξαίρεση μια πολύ χοντρή αποβολή σε καθαρό κλέψιμο του Δελακά, όπου ο Βαγγέλης δεν άντεξε και διαμαρτυρήθηκε, και αυτό ήταν.
Η αυτοπεποίθηση ξεχείλιζε από τα πρόσωπα των παικτών μας που πανηγύριζαν μόνο αν έβγαζαν κάποια καλή άμυνα, ή πετύχαιναν κάποιο πολύ δύσκολο γκολ.
Η διαιτησία άλλαξε εντυπωσιακά τα δεδομένα του παιχνιδιού, ειδικά στην τελευταία περίοδο, όταν μάλιστα είχε ήδη κριθεί η 1η θέση του ομίλου. Θυμίζω ότι είμασταν 1οι ακόμα και με ήττα με 1 γκολ διαφορά. Ηταν εμφανής η προσπάθεια να οδηγήσουν τον αγώνα έστω στην ισοπαλία, αλλά η άμυνα ήταν πολύ καλή και διατήρησε την νίκη.
Η εθνική μας είχε 3/8 στον παραπάνω και η Ισπανία 5/13 και 1/1 πέναλτι. Χαρακτηριστικό του αγώνα ότι οι Ισπανοί στην τελευταία περίοδο κέρδισαν 7 αποβολές.
Σκόραραν για την εθνική μας (3 στον παραπάνω και 5 στα ίσια) οι Μυλωνάκης 3 (μάλλον κάνει το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του), Φουντούλης 2, Αφρουδάκης 1, Βλαχόπουλος 1 και Δελακάς 1.
Για την Ισπανία (5 στον παραπάνω, 1 από φουνταριστό και 1 πέναλτι) σκόραραν οι Μολίνα 3, Μινγκέλ 3 και Σιράνι 1.
Αύριο η εθνική μας θα κάνει μια πολύ ελαφριά προπόνηση με την Ν. Αφρική (στις 10.30 το πρωί) και θα περιμένει τον νικητή του Ουγγαρία-Καζακστάν (δηλαδή την Ουγγαρία) για τον μεγάλο προημιτελικό της ερχόμενης Τρίτης στις 16.30
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου